مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷۵

احوال دلم هر سحر از باد بپرس

تا شاد شوی از من ناشاد بپرس

ور کشتن بیگناه سودات شود

از چشم خود آن جادوی استاد بپرس