مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷۴

آمد آمد ترش ترش یعنی بس

میپندارد که من بترسم ز عسس

آن مرغ دلی که نیست در بند قفس

او را تو مترسان که نترسد از کس