مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷۳

یک شب چو ستاره گر نخسبی تا روز

تابد به تو اینچنین مه جان‌افروز

در تاریکیست آب حیوان تو مخسب

شاید که شبی در آب اندازی پوز