مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۸

من همتیم کجا بود چون من باز

عرضه نکنم به هیچکس آز و نیاز

با خویشتنم خوش است در پردهٔ راز

گه صید و گهی قید و گهی ناز و گه آز