مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵۹

گر در ره عشق او نباشی سرباز

زنهار مکن حدیث عشقی سرباز

گر روشنی میطلبی همچون شمع

پروانه صفت تو خویشتن را در باز