مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۵

در خاک در وفای آن سیمین بر

میکار دل و دیده میندیش ز بر

از من بشنو تا نشوی زیر و زبر

والله که خبر نداری از زیر و زبر