مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۲

این صورت باغست و در او نیست ثمر

تو رنجه مشو بیهده سوگند مخور

یا کار معلق و فریبست و غرر

خود از تو نجست کس از این جنس خبر