مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۳۹

هر جا به جهان تخم وفا برکارند

آن تخم ز خرمنگه ما می‌آ رند

هرجا ز طرب ساز نی بردارند

آن شادی ماست آن خود پندارند