مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۸۷

گر ما نه همه تنور سوزان باشد

ناگه ز درم درآی گرم آن باشد

چون وعده دهی نیابی سرد آن باشد

سرما نه همه سرد زمستان باشد