مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۵۰

صبح است و صبا مشک فشان می‌گذرد

دریاب که از کوی فلان می‌گذرد

برخیز چه خسبی که جهان می‌گذرد

بوئی بستان که کاروان می‌گذرد