مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۴۹

صبح آمد و وقت روشنائی آمد

شبخیزان را دم جدائی آمد

آن چشم چو پاسبان فروبست بخواب

وقت هوس شکر ربائی آمد