مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲۱

رو نیکی کن که دهر نیکی داند

او نیکی را از نیکوان نستاند

مال از همه ماند و از تو هم خواهد ماند

آن به که بجای مال نیکی ماند