مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۱۱

رو دیده بدوز تا دلت دیده شود

زاندیده جهان دگرت دیده شود

گر تو ز پسند خویش بیرون آئی

کارت همه سر بسر پسندیده شود