مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۸۵

درویش که اسرار جهان می‌بخشد

هردم ملکی به رایگان می‌بخشد

درویش کسی نیست که نان می‌طلبد

درویش کسی بود که جان می‌بخشد