مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۶۷

در صحبت حق خموش میباید بود

بی‌چشم و زبان و گوش میباید بود

خواهی که خلاص یابی از زنده دلی

با زنده‌دلان به هوش میباید بود