مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۲۹

جز صحبت عاشقان و مستان مپسند

دل در هوس قوم فرومایه مبند

هر طایفه‌ات بجانب خویش کشند

زاغت سوی ویرانه و طوطی سوی قند