مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰۹

اجری ده ارواحی و سلطان ابد

گرچه بلقب بهاء دینی و ولد

بگذار که ساغر وفا در شکند

چون شیشه شکست پای مستان بخلد