مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰۱

آنها که بآتش خزان سوخته‌اند

وز لطف بهار چشمشان دوخته‌اند

اکنون همه را خلعت تو دوخته‌اند

شیوه‌گری و غنج درآموخته‌اند