مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۹۷

آن لحظه که آن سرو روانم برسید

تن زد تنم از شرم چو جانم برسید

او چونکه چنان بود چنانم برسید

من چونکه چنین نیم بدانم برسید