مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۷۰

آن راحت جان گرد دلم میگردد

گرد دل و جان خجلم میگردد

زین گل چو درخت سر برآرم خندان

کاب حیوان گرد گلم میگردد