مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵۷

ای آنکه کنی کون و مکانرا محدث

پاکی و منزهی ز نسیان و حدث

جز فکر تو در سرم همه عین خطاست

جز ذکر تو بر زبان ضلالست و عبث