مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳۸

هرچند که بار آن شترها شکر است

آن اشتر مست چشم او خود دگر است

چشمش مست است و او ز چشمش بتر است

او از مستی ز چشم خود بیخبر است