مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲۷

ناگه ز درم درآمد آن دلبر مست

جام می لعل نوش کرده بنشست

از دیدن و از گرفتن زلف چو شست

رویم همه چشم گشت و چشمم همه دست