مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۱

سنبل چو سر عقاب زلف تو نداشت

در عالم حسن آب زلف تو نداشت

هر چند که لاف آبداری می‌زد

پیچید بس و تاب زلف تو نداشت