مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴۷

سرگشته چو آسیای گردان کنمت

بی‌سر گردان چو گوی گردان کنمت

گفتی بروم با دگری درسازم

با هر که بسازی زود ویران کنمت