مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴۴

زان می مستم که نقش جامش عشق است

وان اسب سواری که لجامش عشق است

عشقِ مهِ من کارِ عظیمی است و لیک

من بندهٔ آنم که غلامش عشق است