مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴۰

زان روز که چشم من به رویت نگریست

یک دم نگذشت کز غمت خون نگریست

زهرم بادا که بی‌تو می‌گیرم جام

مرگم بادا که بی‌تو می‌باید زیست