مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۴

دی آنکه ز سوی بام بر ما نگریست

یا جان فرشته است یا روح پریست

مرده است هرآنکه بی‌چنین روح نزیست

بی‌او به خبر بودن از بیخبریست