مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۲

دلدار اگر مرا بِدِراند پوست

افغان نکنم نگویم این درد از اوست

ما را همه دشمنند و تنها او دوست

از دوست به دشمنان بنالم، نه نکوست