مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶۴

تا ظن نبری که این زمین بیهوشست

بیدار دو چشم بسته چون خرگوشست

چون دیک هزار کف بسر می‌آرد

تا خلق ندانند که او در جوشست