مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰

ای دل تو و درد او که درمان اینست

غم میخور و دم مزن که فرمان اینست

گر پای بر آرزو نهادی یکچند

کشتی سگ نفس را و قربان اینست