مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۷

ای آمده بامداد شوریده و مست

پیداست که باده دوش گیرا بوده است

امروز خرابی و نه روز گشتست

مستک مستک بخانه اولیست نشست