مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۶

از عهد مگو که او نه بر پای من است

چون زلف تو عهد من شکن در شکن است

زانتنگ شکر  مگو که اندر لب تست

یا زان آتش که از لبت در دهن است