مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۹

آواز تو ارمغانِ نفخ صور است

زان قوتِ هر دلی که بس رنجور است

آواز بلند کن که تا پست شوند

هرجا که امیر و هر کجا مأمور است