مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳

آن جاه و جمالی که جهان‌افروز است

وان صورت پنهان که طرب را روز است

امروز چو با ما است درو آویزیم

دی رفت و پریر رفت که روز امروز است