مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰

هستم به وصال دوست دلشاد امشب

وز غصهٔ هجر گشته آزاد امشب

با یار بچرخم و به دل میگویم

یارب که کلید صبح گم باد امشب