مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۱

ساقی در ده برای دیدار صواب

زان باده که او نه خاک دیده است و نه آب

بیمار بدن نیم که بیمار دلم

شربت چه بود شراب در ده تو شراب