مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷

یک طرفه عصاست موسی این رمه را

یک لقمه کند چو بفکند این همه را

نی سور گذارد او و نی ملحمه را

هر عقل نکرد فهم این زمزمه را