مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲

تنبور چو تن تن برآرد به نوا

زنجیر در آن شود دل بی‌سر و پا

زیرا که نهان در زهش آواز کسی

می‌گوید او که جسته همراه بیا