مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۹

دود دل ما نشان سودا‌ست دلا

و‌آن‌دود که از دل است‌، پیداست دلا

هر موج که می‌زند دل از خون ای دل

آن دل نبود مگر که دریا‌ست دلا