مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲

چو نزود نبشته بود حق فرقت ما

از بهر چه بود جنگ و آن وحشت ما

گر بد بودیم رستی از زحمت ما

ور نیک بدیم یاد کن صحبت ما