مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹

ای آنکه گرفت شربت از مشرب ما

مستی گردد که روز بیند شب ما

ای آنکه گریخت از در مذهب ما

گوشش بکشد فراق تا ملهب ما