مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹

از خاک ندیده تیره ایامان را

از دور ندیده دوزخ آشامان را

دعوی چکنی عشق دلارامان را

با عشق چکار است نکونامان را