اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۴

گفتم که: لبت، گفت: شکر می‌گویی

گفتم که: رخت، گفت: قمر می‌گویی

گفتم که: شنیدم که دهانی داری

گفتا که: ز دیده گو، اگر می‌گویی