اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۸

ای شیخ، گران جان چو تنندی منشین

زین آب روان بگیر پندی، منشین

چون مست شدی از می صافی به قرق

بر جان حریفان چو سهندی منشین