اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۱

دست به نگار تو مرا کشت دگر

آه! ار نشود وصل توام پشت دگر

نقشی عجبست بر دو دستت تا خود

حرف که گرفته‌ای در انگشت دگر؟