اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹

مه روی ترا ز مهر، مه میداند

کز نور تو شب رهی بده میداند

سیب ذقنت متاز گُوِ اسب جمال

کان بازی را رخ تو به میداند