اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۸

از نوش جهان نصیب من نیش آمد

تیر اجلم بر جگر ریش آمد

کوته سفری گزیده بودم، لیکن

ز آنجا سفری دراز در پیش آمد