اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۲

گل شرم چمن به هیچ رویی نبرد

از لاله خجالت سر مویی نبرد

شب غنچه ازان نواله بر شاخ آویخت

تا گربهٔ بید باز بویی نبرد