اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲

دلدار چو در سینه دل نرم نداشت

آزرد مرا و هیچ آزرم نداشت

بی‌جرم ز من برید و در دشمن من

پیوست به مهر و ذره‌ای شرم نداشت